Monday, May 31, 2010

Ինչ արժե կամ կարժենա պատմական գիտելիքը

Գիտեք ինչու են բլոգներն այս կամ այն չափով տարածված։ Բացի մոդայիկ լինելուց, որը նույնպես գործոն է, նայած ում համար, այն նաև գործիք կամ միջոց է, ինչ-որ մի բան անելու կամ հասկանալու համար։ Այն ավելի ազատ է, ինչը թույլ է տալիս գրառումներն այստեղ օգտագործել ինչ-որ հում մի բան «խելքի բերելու» համար, գյալաջիի գրավոր տարբերակ է։ Եթե արձագանքներ կան, ապա շատ լավ, եթե չկան, ապա էլի լավ։ Ազատությունը շատ դեպքերում շատ է օգնում։ Ժամանակ առ ժամանակ օգտվում եմ այս հնարավորությունից։ Ինչն է հետաքրքիր, երբեմն գրառման կեսից շատ բան արդեն պարզ է, երբեմն պարզ չէ անգամ ավարտից հետո։ Ինչի մասին գրում եմ հիմա, թույլ կտա ինչ-որ մի բան հասկանալ, կամ չհասկանալ։ Վերջում կերևա։

Wednesday, May 26, 2010

Տղամարդկային ընկերության մասին

Ընկերության մասին խորհելն անիմաստ է, անիմաստ է, որովհետև ոչ թե ընկերության մեջ իմաստ չկա, այլ որովհետև այդ իմաստը չափազանց տարբեր, ուրիշ է տարբեր մարդկանց մոտ։ Ընկերության մասին ես իմ պատկերացումներն ունեմ, որը հաստատ համոզված եմ, մյուսների, շատ ու շատ մյուսների մոտ հազիվ թե աղերսներ անգամ ունենա ընկերության հետ։ Հետո հատուկ պատկերացումներ ունեմ տղամարդկային ընկերության մասին։ Հավատում եմ, որ կինը և տղամարդը նույնպես, առանց որևէ այլ «հետին մտքերի» կարող են ընկերներ լինել։ Հավատում եմ հոր ու որդու ընկերությանը՝ սեփական օրինակով, ու շատ այլ տեսակի ընկերությունների եմ հավատում, թեև հազիվ թե ինչ-որ մեկն ինձ իր ընկերը համարի։) Բայց գրել եմ ուզում, ինչքան էլ տարօրինակ թվա, որդուս՝ Դավիթի ու մեր բակի, ավելի շուտ հարևան շենքից նրա հասակակցի՝ Վիգենչիկի տղամարդկային ընկերության մասին։

Saturday, May 22, 2010

Ընտանիքի ու ամենաերկար 294 էջերի մասին

Dissertation im Fach Arabistik an der Universität Bayreuth
Das System der Verbalstämme in der arabischen linguistischen Tradition: Elemente der morphologischen und semantischen Analyse
Danksagung
Zunächst möchte ich mich bei allen bedanken, die mich im Rahmen der Durchführung dieser Arbeit auf vielfältige Art und Weise unterstützt haben.
Ganz besonderer Dank gilt Herrn Prof. Dr. Jonathan Owens für die wissenschaftliche Betreuung meiner Arbeit. Dank schulde ich ihm auch für die richtungsweisenden Literaturempfehlungen und die Einführung in wissenschaftliche Arbeitsweisen. An dieser Stelle sind auch die vielen fruchtbaren Diskussionen und konstruktiven Hinweise während der gesamten Dauer des Forschungsprojektes zu erwähnen.
Ferner bedanke ich mich bei Herrn Prof. Dr. Rainer Oßwald für die Erstellung des zweiten Gutachtens und bei Frau Dr. Ulrike Stehli-Werbeck für den Prüfungsvorsitz meiner Disputation.
Besonderer Dank gilt meinen Kollegen des Lehrstuhls Arabistik der Universität Eriwan und Herrn Dr. Samvel Karabekyan.
Mein Dank gilt hier auch dem Deutschen Akademischen Austauschdienst (DAAD), ohne dessen Unterstützung dieses Forschungsprojekt nicht möglich gewesen wäre.
Mein herzlicher Dank geht an Herrn Alexander Becker für das Korrekturlesen meiner Arbeit.
Nicht zuletzt danke ich meiner Frau, die mich während der gesamten Zeit ausnahmslos unterstützt hat.
Գերմաներեն կարդացողներն այս ամենը հեշտությամբ կհասկանան, այն փիլիսոփայություն չէ։ Չկարդացողները երկու տարբերակ ունեն՝ կա՛մ Google Translate, կա՛մ էլ այն, ինչ, ավելի շուտ ինչի մասին կգրեմ ես հիմա։

Friday, May 21, 2010

Ինչու քոչվորները մրցակցային առավելություններ (չ)ունեն նստակյացների համեմատ

Ինչի մասին գրել եմ ուզում սկսվում է դեռ 2004-ից, Գերմանիայիում։ Հետո պարբերաբար այն առկայծում ու հետո կորում է, հետո նորից առկայծում, բայց հիմնականում արդեն Հայաստանում։ Առկայծումների ամենաթեժ ժամանակհատվածը նախագահական ընտրություններին նախորդած հանրահավաքներն էին ու համեմատությունները թաթար-մոնղոլական արշավանքների, արժեհամակարգերի հետ։ Ինձ այստեղ ավելի շուտ թաթար-մոնղոլականն էր հետաքրքրում ու արշավանքները, քան համեմատության մյուս եզրը (ավազակապետությունը, նկատի ունեմ)։ Իսկ ահա թե ինչպես սկսվեց։

Tuesday, May 18, 2010

Ինչու երկիրդ երկիր չէ կամ չի դառնա

Հարցն ավելի շուտ հռետորական է, թեև պատասխաններ առանց փնտրելու էլ կարելի է գտնել ցանկացած անկյունում, ուր ուզում եք նայեք։ Միայն նայել է պետք։ Ես բացառություն չեմ, պարզապես աշխատում եմ այդ ամենին փիլիսոփայորեն նայել։ Երբեմն ստացվում է, երբեմն՝ ոչ։ Եթե ստացվում է, ապա վերջերս վերածվում է բլոգի, ավելի վաղ այն ընտանեկան քննարկումների կամ «շատ ավելի շատ փիլիսոփա ուսուցչիս» հետ գյալաջիի առարկա էր։ Դրանք փոքրիկ «իրադարձություններիկ» են, եթե ավելի գլոբալ նայենք, որոնք, ցավոք, իրոք, զզվելի ցավոք, մեր իրականության մեջ շատ մեծ կշիռ ունեն։ Դրանք քանակային առումով շատ են ու հայաստանյան իրականության հիմքում։ Սա այն դեպքն է, որ քանակն արդեն որակ է տալիս, անորակ որակ, ու ստիպված ես լինում չհաշտվել, պայքարել, գրել, քֆրտել, ապրել կամ ինչ որ մի բան անել դրանց հետ։ Մատներս տաքացան, ուրեմն հիմնականի մասին։)

Friday, May 14, 2010

А вы – элита?

Առայժմ սա (բնօրինակը՝ Are you an elite?), մինչև իմ գրածը կմիացնեմ, թեև սրանից հետո մի փոքր տատղտուկ կթվա, չնայած ..., լավ, մեծամտանում եմ։)


А вы – элита? 
Сегодня элиту определяют не происхождение, не положение и не деньги

В развивающемся мире между элитами и «всеми остальными» обычно пролегает очень резкая граница. У элит есть деньги или отличное образование. Нет ничего удивительного в том, чтобы, оказавшись в беднейшей стране мира, обнаружить там вовсе не бедных людей. И порой это совершенно незаслуженно: допустим, состояние унаследовано или приобретено за счет эксплуатации других. В любом случае, нельзя просто заявить, что вы – элита, и стать ею.

Monday, May 10, 2010

Անվերնագիր ու անկապ

Շաբաթվա ընթացքում անընդհատ մտածում էի ինչի մասին գրել։ Ոչ թե նրա համար, որ գրելու բան չկար, չէ, դա չէր պատճառը։ Ժամանակն էլ ոչինչ, չեմ ասում կա, բայց մի կերպ կարելի էր «յոլա գնալ»։ Բայց տրամադրություն, ավելի շուտ հավես չկար։ Չգիտեմ, ինչ-որ ոչ մի բան չէր ուրախացնում, չնայած գարուն է, ծաղիկ, փառք Աստծու, տուն, երեխաներ։ Հետո գիտակցում կար, թե ամեն ինչ սկսում է վերածվել «նվնվոցի»։ Իսկ վերջին բանը, ինչ պիտի անի մարդը, դա նվնվալն է։ Դրանից ոչինչ չի փոխվում, այն չի էլ օգնում, հազիվ թե հոգու հանգստություն է բերում։ Հետո շաբաթը չգիտեմ ինչու, ավելի շուտ գիտեմ, շատ հոգնած, ֆիզիկապես հոգնած ստացվեց։ Այն ինչ մի երկու երեք շաբաթ առաջ անում էի մի քանի ժամում, հիմա շատ է ձգվում, անկախ ինձանից, շատ է ձգվում։ Հետո ինքս էլ չեմ հասկանում ինչ է կատարվում։ Հենց հիմա տղաս հարցրեց, ինչ ես գրում, ասի չգիտեմ, ինքն էլ թե՝ քեզանից դուրս բաներ ես գրո՞ւմ։ Երևի թե ճիշտ է ասում, ինձանից դուրս բաներ, ինձանից դուրս շաբաթ։ Ինչ-որ շատ «դուրս»։

Wednesday, May 5, 2010

Պետք է արդյոք մեզ ոչ հայերենով կրթություն

Մի քանի շաբաթ է, ինչ հասարակական քննարկումների ամենաթեժ թեման Հայաստանում օտարալեզու դասավանդմամբ դպրոցներ ունենալու կամ չունենալու խնդիրն է։ Նույն հասարակության մեջ խնդիրը չգիտես ինչու անպայմանորեն նույնացվում է ռուսական դպրոցների վերաբացման վախի հետ։ Սովետական անցյալն իրենն ասում է, ամեն դեպքում։ Մոտավորապես այսպիսին է ընդհանուր ֆոնը, միգուցե ես ինչ-որ մանրամասներ բաց եմ թողնում, բայց դրանք կարծում եմ էլ էական չեն, քանի որ ամեն ինչ դեռ մտադրությունների, ցանկությունների, առաջնային հայտարարությունների ու նույնքան առաջնային հակազդեցության փուլում է։ Ինձ նվազագույնը երկու խնդիր է հետաքրքրում. պետք է այսօր հայկական անկախ պետականությանը ոչ հայերենով կրթական համակարգ (ռուսերենն այստեղ արդեն մարգինալ է, թեև դրա մասին ներքևում) և ինչու է հայաստանյան հասարակության հակազդեցություն այսքան ազգայնականացված (ոչ ազգայնական)։