tag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post9099064200347418659..comments2024-02-05T10:49:27.625+04:00Comments on Ուրբաթ իրիկուն: Հայրենիքը հեռուեն պիտի «սիրել»yavrumyanhttp://www.blogger.com/profile/00172851352904238294noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-14874720425049382522011-09-03T23:06:38.091+05:002011-09-03T23:06:38.091+05:00Anonymous - որոշեցի մի հատ էլ գրել, անկախ ամեն ինչ...Anonymous - որոշեցի մի հատ էլ գրել, անկախ ամեն ինչից։ Իհարկե, շատ ենք խոսել ու տարբեր տրամադրություններում ու սպասումներով, բայց թե, շատ բան չի փոխվում մեր խոսելուց։ Ափսոս, իհարկե, մենք չենք փոխում, դրա համար էլ չի փոխվում։ Իսկ փոխելը հեշտ չէ, երբեմն անչափ մեծ ցանկության ու ջանքերի ու «հետույքահան» աշխատանքի դեպքում էլ։ Մենակ աշխատելը բացի այն, որ դժվար է, ժամանակատար է, շատ ժամանակատար։ Լրագրողներին մի կողմ թողնենք, գիտեմ ինչ ես ասում, հեչ։ Կիսաժպտալ՝ այդ դա արդեն բարդ բան է, իրոք բարդ, չնայած դրա մասին էլ եմ գրել։ Էնպես, որ, արի «բարիշենք» ։) Ես քո հետ մի երկու տարուց կխոսեմ ։)))Marat Yavrumyanhttp://yavrumyan.blogspot.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-63959264327362569732011-09-03T23:05:54.616+05:002011-09-03T23:05:54.616+05:00Ոնց եմ հարգում մարդկանց, ովքեր գործից հասկանում են...Ոնց եմ հարգում մարդկանց, ովքեր գործից հասկանում են !!!!Marat Yavrumyanhttp://yavrumyan.blogspot.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-43790774279921778982011-09-03T23:05:28.190+05:002011-09-03T23:05:28.190+05:00Առաջին անգամ է, որ չգիտեմ նույնիսկ ինչ պատասխանել։...Առաջին անգամ է, որ չգիտեմ նույնիսկ ինչ պատասխանել։ Դե, իհարկե, գրառումը շատ այնքան լուրջ չէր, մոտավորապես ծխի ու կրակի պատմությամբ։) Արձագանքը, կարծում եմ, նույնպես։) Խնդիրը կռվել կամ չկռվելը չէ, խնդիրն այնպես անելն է, որ հերթը կռվելուն չհասնի, թե չէ, արյուն թափել ու Հունան Ավետիսյան դառնալ բոլորս էլ կհասցնենք։)) Այս ամենը, իհարկե, ավելի հեշտ է գրել, քան կյանքի կոչել։) Ղարաբաղն ավելի շուտ փոխաբերական էր, ու իրական այնքանով, որքանով ամեն ինչ չի կարելի մեկ արշինով չափել, փառք Աստուծո հիմա հայ-թուրքական կա, մեկը դառել է երկու արշին։ Պետությունն ավելի լայն է, քան այս երկուսն ու Տ.Սարգսյանն իր բոլոգով ու դրամի լվացքով։ Մնացած ամեն ինչ հասկացա, բոլոր «նամյոկները» նույնպես։) Բայց հեծանիվ պետք է, «դառմաեդությունը» գլխում է։Բա 30 ես դառնում ու ժամանակը ես անպետք բլոգը կարդալու վրա ես ծախսում։))))) աղջիկ մաղջիկ, պիվա միվա, թե չէ Ղարաբաղ, կռվել, արյուն, հող, հայրենիքն ապրելու համար չէ, ինձանից լավ գիտես ինչի համար է։))) Qullu sana wa inta Tayyib մեր ախպեր, Չատինյանը կասեր, տեսնենք հանդիպենք ու չաղ ու բախտավոր !!!Marat Yavrumyanhttp://yavrumyan.blogspot.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-37520446258162474032011-03-04T18:14:05.205+04:002011-03-04T18:14:05.205+04:0025 դեկտեմբեր՝ մեծագույն հաճույքով նորից կխոհափիլիս...25 դեկտեմբեր՝ մեծագույն հաճույքով նորից կխոհափիլիսոփայեի պետության շուրջ ու կոլայից էլ չէի հրաժարվի, պիցցայից նույնպես, էլ չեմ ասում Բայրոյթի գրադարանից ու իմ 19քմ-անոց սենյակից՝ սպիտակ պատերով։Marat Yavrumyanhttp://yavrumyan.blogspot.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-29741035123568246422011-03-04T18:13:38.155+04:002011-03-04T18:13:38.155+04:00Մարատ ջան, էս ի?նչ ա պատահել քեզ, այ ախպեր ջան: Հե...Մարատ ջան, էս ի?նչ ա պատահել քեզ, այ ախպեր ջան: Հերիք ա էդ միջնադարյան գրականությունը կարդաս :)Harutyunyan Karennoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-16103082693227328692011-03-04T18:12:55.307+04:002011-03-04T18:12:55.307+04:00Հենց նոր մի ֆիլմ էի նայում, «Աղետ», ցեղասպանության...Հենց նոր մի ֆիլմ էի նայում, «Աղետ», ցեղասպանության մասին, գերմանական արտադրության, լսած կլինեք, անգամ տեսած, երևի, ես ոչ։ Անգամ չգիտեմ ինչ գրել, բայց ուզեցի հենց այս գրառման տակ գրել, երևի զգացումն է, որ պատմականության հետ կապված ու պատմության հետ կապված ու այդ պատմության զգացման հետ կապված, շատերը դա մոդայիկ ինքնություն կանվանեն, քննարկելու թեմա կա ։) Ֆիլմը «լավն» է, չգիտեմ, միգուցե անգլերեն տարբերակն էլ կա, փորձեք, առաջին ֆիլմը, հաղորդումը, ակնարկը, գիրքը, մի խոսքով առաջինն է ցեղասպանության մասին, որը մինչ վերջ հնարավոր եղավ նայել։Marat Yavrumyanhttp://yavrumyan.blogspot.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-54355274098708448942010-10-24T02:02:53.637+05:002010-10-24T02:02:53.637+05:00Anonymous - որոշեցի մի հատ էլ գրել, անկախ ամեն ինչ...Anonymous - որոշեցի մի հատ էլ գրել, անկախ ամեն ինչից։ Իհարկե, շատ ենք խոսել ու տարբեր տրամադրություններում ու սպասումներով, բայց թե, շատ բան չի փոխվում մեր խոսելուց։ Ափսոս, իհարկե, մենք չենք փոխում, դրա համար էլ չի փոխվում։ Իսկ փոխելը հեշտ չէ, երբեմն անչափ մեծ ցանկության ու ջանքերի ու «հետույքահան» աշխատանքի դեպքում էլ։ Մենակ աշխատելը բացի այն, որ դժվար է, ժամանակատար է, շատ ժամանակատար։ Լրագրողներին մի կողմ թողնենք, գիտեմ ինչ ես ասում, հեչ։ Կիսաժպտալ՝ այդ դա արդեն բարդ բան է, իրոք բարդ, չնայած դրա մասին էլ եմ գրել։ Էնպես, որ, արի «բարիշենք» ։) Ես քո հետ մի երկու տարուց կխոսեմ ։)))yavrumyanhttps://www.blogger.com/profile/00172851352904238294noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-16802964931047140182010-07-31T21:00:54.231+05:002010-07-31T21:00:54.231+05:00Ոնց եմ հարգում մարդկանց, ովքեր գործից հասկանում են...Ոնց եմ հարգում մարդկանց, ովքեր գործից հասկանում են !!!!yavrumyanhttps://www.blogger.com/profile/00172851352904238294noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-31093499512031716482010-07-31T18:57:29.368+05:002010-07-31T18:57:29.368+05:00Չէ հեծանիվը կարևոր ա, Մարատ, հենց գաս, երեխու համա...Չէ հեծանիվը կարևոր ա, Մարատ, հենց գաս, երեխու համար վռազ առ: Եթե դու փոքր ժամանակ հեծանիվ չունես, հետո մեծանում ես ու Պորշ ես քշում, միևնույնն ա, դու փոքր ժամանակ հեծանիվ չես ունեցել:Unknownhttps://www.blogger.com/profile/04514669107719725818noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-75092074087995292972010-07-28T00:38:44.745+05:002010-07-28T00:38:44.745+05:00Առաջին անգամ է, որ չգիտեմ նույնիսկ ինչ պատասխանել։...Առաջին անգամ է, որ չգիտեմ նույնիսկ ինչ պատասխանել։ Դե, իհարկե, գրառումը շատ այնքան լուրջ չէր, մոտավորապես ծխի ու կրակի պատմությամբ։) Արձագանքը, կարծում եմ, նույնպես։) Խնդիրը կռվել կամ չկռվելը չէ, խնդիրն այնպես անելն է, որ հերթը կռվելուն չհասնի, թե չէ, արյուն թափել ու Հունան Ավետիսյան դառնալ բոլորս էլ կհասցնենք։)) Այս ամենը, իհարկե, ավելի հեշտ է գրել, քան կյանքի կոչել։) Ղարաբաղն ավելի շուտ փոխաբերական էր, ու իրական այնքանով, որքանով ամեն ինչ չի կարելի մեկ արշինով չափել, փառք Աստուծո հիմա հայ-թուրքական կա, մեկը դառել է երկու արշին։ Պետությունն ավելի լայն է, քան այս երկուսն ու Տ.Սարգսյանն իր բոլոգով ու դրամի լվացքով։ Մնացած ամեն ինչ հասկացա, բոլոր «նամյոկները» նույնպես։) Բայց հեծանիվ պետք է, «դառմաեդությունը» գլխում է։<br />Բա 30 ես դառնում ու ժամանակը ես անպետք բլոգը կարդալու վրա ես ծախսում։))))) աղջիկ մաղջիկ, պիվա միվա, թե չէ Ղարաբաղ, կռվել, արյուն, հող, հայրենիքն ապրելու համար չէ, ինձանից լավ գիտես ինչի համար է։))) Qullu sana wa inta Tayyib մեր ախպեր, Չատինյանը կասեր, տեսնենք հանդիպենք ու չաղ ու բախտավոր !!!!yavrumyanhttps://www.blogger.com/profile/00172851352904238294noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-80115116584069876742010-07-27T23:37:21.926+05:002010-07-27T23:37:21.926+05:00Մարատ ջան ամեն մարդ ազատ ա իր ընտրության մեջ, դու`...Մարատ ջան ամեն մարդ ազատ ա իր ընտրության մեջ, դու` քո, ես` իմ, էն մեկն էլ իրա: Ու ամեն մարդ որպես կանոն ինքն ա ընտրում ճանապարհը, որով ցանկանում ա առաջ գնալ: Ինչ կա որ, եթե դու հիմա չես ուզում Ղարաբաղների համար արյուն թափել, կամ էլ հայրենիքին անխնա սիրել, քո գործն ա ապեր: Հանգիստ կարաս չսիրես, ու կարծում եմ, որ ոչ ոք էդ բարոյական իրավունքը չունի քեզ կամ էն մեկին մեղադրի, քանի որ ձեր նման ինտելեկտուալները, շատ ավելի կարևոր բաներով զբաղվելու փոխարեն ստիպված են առավել տրիվիալ բաներով զբաղվել: Ավելին ասեմ, կարող ես չգալ Հայաստան, ես կարծում եմ PHD-ից հետ չպետք ա գայիր, եթե քանի որ ստեղից էիր գնացել: Բյաց դա դու ես ընտրել չէ?<br /><br />Ղարաբաղի, ավելի ճիշտ Ղարաբաղին հարող տարածքների հարցում ես էլ որոշ բաների հետ համաձայն չեմ, բայց դե, Ղարաբաղն ու հարող տարածքները մեր անվտանգությունն են ( ամեն դոպքում այդպես են ասում): Էս Էրևանները տեսնելուց հետո շատ բան ա փոխվում մարդու մեջ, չնայած ես ոնց որ (բարեբախտաբար) դեռ կարում եմ մնամ իմ դիրքերում, քանի որ դեռ կարողանում եմ մարդկանց երեսին ասել, էն ինչ մտածում ու ուզում եմ` աղվեսաբար կիսաժպտալու փոխարեն: Բայց դե եթե մարդկային կյանքերի հարց ա դրված լինում Ղարաբաղներում, ապեր, ես կոնկրետ միշտ պատրաստ եմ զենք վերցնել ու գնալ, չնայած, քաբաբ ուտող, կոկակոլա թշշցնող բոշկաստամոքսավորներին շատ տեսնելուց մի տեսակ դառնանում ես, ասում ես, տո դու էլ, քո պետությունն ել, քո Ղարաբաղն էլ, թող գնան իրանք կռվեն ու պաշտպանեն: Հողի համար էլ ինչ ասեմ, 29,8 հազար ք/մ-ում էնքան հող կա, ասա մշակող ու տիրություն անող լինի, թե չէ ստացվում ա, որ մարդն իրա կնգա ծոցում կամ նորմալ կամ էլ ընդհանրապես չի անում ինչ-որ պետք է անի, բայց հարևանի կնգա փարթամ մարմնին ա նայում էդ արանքում, մինչդեռ իրա կնգանը ոչիչնով չի զիջում նրան:<br /><br />Եթե ինչ-որ մեկը կասի որ մի թիզ հողը մի կաթիլ արյունից թանկ կամ գերադասելի ա, ես չեմ համաձայնի դրա հետ, քանի որ պատմությունը ցույց ա տալիս, որ մարդը հողի գերին ա, ցավոք, շատ դեպքերում էլ հողի տերը լինելու գաղափարի գերին: Բայց դե, չէ ախպեր, հողը արյուն չարժե, հողը նույն հողն ա մնում, գուցե հազարամյակներ, բայց արյունը, շատ շուտ ա փոխվում, մակարդվում ու դառնում ա անպետք բան: Բոլոր ՀԱՅՐԵՆԱՍԵՐՆԵՐԸ, ովքեր կասեն ապեր թող գան, էնքան հողեր ցույց տամ, թող գնան ու առանց կռվելու ու արյուն թափելու մշակեն, ու ապրեն էդ հողերի վրա: Ես կոնկրետ շատ ուրախ եմ, որ ծառայել եմ բանակում, ու առավել ևս սահմանի վրա: Էդ ուրիշ` լավ շկոլա ա: Բայց դե մյուս կողմից էլ բանակի հետքերը, թե հոգեբանական, թե ֆիզիկական, դեռ մնում են ապեր, ով գիտի, գուցե, տենց էլ չանցնեն: Ամեն դեպքում, կյանքը շատ կարճ ա հողերի համար կռիվներ անելու համար, կարելի ա է օդորակիչներով օդորակվող սենյակներում LCD համակարգիչների առաջ նստած ապրել: Ինչ վատ ա? Մի քիչ էլ մենք նստենք, ու թող թուղթ ու գրիչով, պորշերի ղեկերին բազմած պոռճերը ՌԱԶՄԱԿԱՆ ԼՐԱԳՐՈՂ (լրագրող բառում էն մի կարևոր տառը մոռացա, ոնց որ Վահրամ Սահակյանը կասեր) դառնալու պատրաստակամ մերօրյա Հեմինգուեյները գնան ու կռվեն ինչի համար որ կուզեն: <br /><br />Ապեր, հեծանիվների համար էլ, չգիտեմ, փորձի այլ կերպ նայել, երեխեքը պետք ա մի քիչ էլ կարոտ մնան հեծանիվներին, թե չէ դառմաեդ կմեծանան (աստված չանի, իհարկե,): Համ էլ դրանք ժամանակավոր բաներ են, թեև երեխեքի ու մեր կյանքն անցնում ա: <br /><br />Վերջ Մարատ, ուշ ա գնում եմ քնելու, վաղը, ավելի ճիշտ մի կես ժամից դառնում եմ 30 տարեկան: Պարզվում ա 30 տարի էր պետք հասկանալու, որ սխալ ես ապրում: Պետք է քաբաբ ուտել, սոսասոլա թշշշշշացնել ու LCD համակարգիչով ու օդորակիչով սենյակում աշխատել, չէ ավելի լավ կլիներ ապրել …Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-63204141111558103572010-07-25T17:10:28.963+05:002010-07-25T17:10:28.963+05:00This comment has been removed by a blog administrator.http://abebedorespgondufo.blogs.sapo.pt/http://abebedorespgondufo.blogs.sapo.pt/noreply@blogger.com