tag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post4227809735392346115..comments2024-02-05T10:49:27.625+04:00Comments on Ուրբաթ իրիկուն: Ինչո՞ւ կամ անավարտyavrumyanhttp://www.blogger.com/profile/00172851352904238294noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-29117118461807499882011-03-04T18:09:13.204+04:002011-03-04T18:09:13.204+04:00Չգիտեմ, Անահիտ, իմ մոտ միշտ հակառակ զգացումն է եղե...Չգիտեմ, Անահիտ, իմ մոտ միշտ հակառակ զգացումն է եղել, ինչ Դուք եք ասում ամեն ինչ հասցնողների մասին. աշխատանքի կատարման որակի ընկալումից է գալիս։ Ժամանակը չափել կարողանալ է պետք ու իրականանալի առաջադրանքներ դնել։ Ամեն ինչ գալիս է ոչ իրականանալի կամ մեծ-մեծ խնդիրներ դնելուց։ Ճգիտեմ, ես այս հարցում շատ եմ հեռու իրականությունից։)Marat Yavrumyannoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7693164394105771366.post-44507122531237727592011-03-04T18:08:44.900+04:002011-03-04T18:08:44.900+04:00"Վսզվզոցի"պրիզմա...հետաքրքիր է...Ես կասե..."Վսզվզոցի"պրիզմա...հետաքրքիր է...Ես կասեի ժամանակը չի հերիքում բոլոր և նրանց ովքեր շատ զբաղված են և նրաց որոնք ոչինչ չեն անում...բայց կա ևս մի շատ տարածված ու հետաքրքիր բան. նրանք ովքեր չափից ավելի են զբաղված ամեն ինչ ավելի լավ են կարողանում անել, և որքան էլ ժամանակն արագ է անցնում նրանք կարողանում թեկուզ և ժամանակի հետևից վազելով բայց ճիշտ ժամանակին ամեն ինչ հասցնել և կարծում եմ եթե նրանց ավել ժամանկ էլ տրվեր նրանք այդ նույն գործը նույ պես կկատարեին...Nalbandyan Anahitnoreply@blogger.com